افغانستان؛ جهنم روی زمین برای کودکان

 

بیستم نوامبر به‌عنوان روز جهانی کودک در حالی از سوی کشورها و نهاد های بین‌ المللی به پاس جایگاه و نقش کودکان در توسعه، رشد و بالندگی آینده این کره خاکی، گرامی داشت صورت می‌گردد که کودکان افغان به‌دلیل تحولات سیاسی و حاکمیت طالبان بر کشور شان در وضعیت بد اقتصادی، روحی و روانی قرار دارند، زیرا بافت اجتماعی و خانوادگی در افغانستان طوری است که با کاهش درآمد رئیس خانواده،‌ کودکان نخستین کسانی اند که آسیب دیده و دسترسی شان به خدماتی صحی، تعلیمی و غذا محدود می‌گردد.

کودکان افغان که قبل از تحولات ۱۵ آگست سال جاری و حاکمیت طالبان بر کشور، به‌دلیل فقر، جنگ و درگیری های چهار دهه اخیر در وضعیت ایده‌آلی قرار نداشتند و مجبور بودند جهت تأمین نفقه خانواد‌های شان تن به کار های شاقه داده و به عنوان سرمایه های بشری و آینده سازان کشور به درس و تعلیم دسترسی نداشته باشند؛ با تسلط طالبان غرق در کردآب مشکلات شدند. چون با تکیه‌یی طالبان بر اریکه قدرت، در کنار چهار میلیون کودکی که قبلا از دسترسی به حق تعلیم محروم بودند، بیش از چهار میلیون کودک دیگر که اکثریت شان دختران اند؛ نیز از حق تعلیم محروم شدند.

 

با سقوط کشور بدست طالبان و توقف کمک‌ های بین المللی، آمار و ارقام منتشر شده از فقر و نبود ثبات غذایی در افغانستان نشان دهنده یک بحران جدی بشری است که کودکان بیشتر از همه اقشار جامعه از آن آسیب پذیرند، چون با توجه بر آمار و اطلاعات منتشر شده توسط سازمان های بین‌المللی از میان جمعیت ۳۶ میلیونی افغانستان، بیشتر از ۱۴ میلیون کودک در زمستان امسال با بحران جدی غذایی مواجه بوده و بیش از ۵ میلیون کودک از سوی تغذیه رنج می‌برند که در میان آنها وضعیت جسمانی ۱.۵ میلیون کودک جدی بوده و بر بنیاد آمار صندوق کودکان ملل متحد بیش از یک میلیون کودک با خطر مرگ مواجه اند.

عدم دسترسی کودکان افغان به غذا کافی به‌عنوان حق طبیعی شان تنها بخشی از چالش‌ها است، زیرا همین اکنون به دلیل عدم دسترسی کودکان افغان به خدمات صحی، امراض چون فلج اطفال، سرخکان و ده ها مریضی قابل علاج دیگر، زندگی میلیون‌ها کودک را با خطر جدی مواجه ساخته است.

بحران بشری موجود در کشور و تاثیر پذیری جدی کودکان از آن باعث گردیده تا یونیسف یا صندوق کودکان ملل متحد نه‌‌تنها که از روز جهانی کودک در افغانستان تجلیل ننماید بلکه به‌منظور به رخ کشیدن حالت اسفبار کودکان افغان و هم‌بستگی با آنان، پلتفورم شبکه های اجتماعی این نهاد را از رنگ آبی به سیاه تغییر دهند.

 

در چنین وضعیت مسوولیت اخلاقی جامعه بین المللی است تا از هر طریق ممکن دست یاری به سوی کودکان افغان دراز کرده و زمینه دسترسی آنها را به غذا سالم، کمک های صحی، تعلیم و تحصیل فراهم سازند که این اهداف با در نظر داشت چالش های سیاسی و عدم شناسایی طالبان از طرف جامعه بین‌المللی تنها از طریق نهاد و موسسات خیریه داخلی و بین‌المللی فراهم شده می‌تواند.